علمی

بیماری اسکلرودرمی چیست؟

بیماری اسکلرودرمی یک بیماری پوستی نادر و پیشرونده است در این بیماری پوست و بافت همبند ( رشته هایی که چهارچوب و تکیه گاهی برای بدن ایجاد میکنند) سفت و سخت میشوند.
این بیماری اغلب با بروز چندین لکه خشک بر روی پوست آغاز می شود و به تدریج این لکه ها ضخیم تر و خشک تر می شوند؛ نام این بیماری که یک واژه یونانی است از خود آن گرفته شده که به معنای پوست سخت شده است.
اسکلرودرمی یکی از زیرگروهای بیماری آرتروز است که به آن اختلال بافت همبند نیز گفته میشود این بیماری واگیر دار یا سرطان زا نیست اما هنوز درمان مشخصی برای آن پیدا نشده است.
اسکلرودرمی میتواند پوست، مفاصل، دستگاه گوارش و به خصوص مری، قلب ،کلیه ها، ریه ها، عروق خونی و انگشتان دست و پا را درگیر کند.
در طی این بیماری تغییراتی در پوست، عروق خونی، عضلات و اعضای داخلی ایجاد میشود به این صورت که پوست و سایر قسمت های بدن به تدریج تحلیل رفته ، ضخیم شده و سفت میگردد.

بیماری اسکلرودرمی

انواع اسکلرودرمی

دو نوع اسکلرودرمی وجود دارد:
1- اسكلرودرمی موضعی
2- اسكلرودرمي سيستمیک
در اسكلرودرمی موضعي ، بيماري به پوست و بافتهای زيرين پوست درگيرشده ، محدود می شود. این بیماری مي تواند به شكل لكه ای (مورفه آ) يا به شكل يک نوار سخت شده (اسكلرودرمی خطی) باشد.
در نوع سیستمیک، فرایند گسترده است و نه تنها پوست بلکه دیگر اعضای داخلی بدن را درگیر میکند.
شیوع این بیماری در بزرگسالان بیشتر از نوزادان و در زنان بیشتر از مردان است به این‌صورت که نسبت آن ۴ به ۱ است البته، بیماران مبتلا به اسکلرودرمی میتوانند ازدواج کنند و این بیماری با بارداری تداخلی ایجاد نمیکند. علت این بیماری هنوز به طور دقیق مشخص نیست اما به نظر می رسد عواملی در ابتلا به این بیماری مشارکت دارند.

سیستم ایمنی:

اعتقاد بر این است که اسکلرودرما یک بیماری خود ایمنی است؛ این بدین معنی است که می تواند با حمله سیستم ایمنی به بافت های همبند، هر قسمتی از بدن فرد را درگیر کند. در 15 تا 20 درصد موارد شخص مبتلا به اسکلرودرمی به بیماری های دیگر خود ایمنی مثل آرتروز روماتوئید، لوپوس یا سندرم شوگرن مبتلا خواهد شد. در این بیماری بافت همبند مورد حمله قرار گرفته ضخیم، سفت و غیر قابل انعطاف میشود
فعالیت غیرطبیعی سیستم ایمنی با فعالیت التهابی، که در آن سیستم ایمنی فعالیت فیبروبلاست را تحریک می کند باعث میشود تا کلاژن زیادی تولید شود ،که با زیاد شدن کلاژن بافت همبند ضخیمی در پوست و اعضای داخلی ایجاد میشود.

ژنتیک:

ممکن است برخی ژنها در بروز آن مؤثر باشند ولی قابل توارث از والدین به فرزندان نیست.

هورمون:

میزان شیوع این بیماری در زنان بیشتر از مردان است که این ممکن است نقش عوامل هورمونی را نشان دهد، اما هنوز به اثبات نرسیده است .

دستگاه تنفسی:

زخم شدن بافت ریه باعث اختلال در دستگاه تنفسی فرد خواهد شد. این اختلال ممکن است منجر به بروز مشکلات تنفسی وکاهش استقامت ورزشی در فرد شود. علاوه بر این فرد ممکن است مبتلا به فشار خون شریان های ریوی شود.

کلیه ها:

هنگامی که اسکلرودرما کلیه های فرد مبتلا را درگیر کند؛ فرد شاهد بروز عوارضی همچون فشار خون بالا و افزایش پروتئین در ادرار خواهد بود. اثرات جدی تر عوارض کلیوی ممکن است شامل افزایش ناگهانی فشارخون و نارسایی کلیه ها می شود.

قلب:

زخم شدن بافت قلب خطر ابتلا به آریتمی قلبی و نارسایی احتقانی قلب را افزایش داده و می تواند باعث التهاب کیسه غشایی اطراف قلب شود. همچنین اسکلرودرما می تواند فشار روی قلب را افزایش دهد و باعث نارسایی قلب شود.

دهان:

سفت شدن شدید پوست صورت می تواند باعث کوچک تر و باریک تر شدن دهان فرد مبتلا شود. در نتیجه فرد در هنگام مسواک زدن و تمیز کردن دهان خود با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد. علاوه بر این بزاق دهان افراد مبتلا به اسکلرودرمی تا حد قابل توجهی کاهش یافته و در نتیجه احتمال بروز پوسیدگی های دندانی افزایش خواهد یافت.

 

گردآوری: مولود کاظمی

 

منبع : 1 2 3

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا